De interessante titel geeft al een indruk waar het verhaal
over gaat: de hoofdpersoon maakt een reis door het apenland. De ik-persoon
staat voor een keuze: hij moet zijn vrouw, paard, dienstmeisje of hond uit het
water halen waar zij in zijn gevallen. Hij redt geen van allen en is schuldig
aan de moord voor twee mensen en twee dieren. Hij vlucht daarom over de grens
naar het Aapenland. Daar leert hij een groep apen tegen die mens willen worden.
De apen hebben geen naam maar nummers en zij zien de gevluchte persoon als de
vermiste aap uit hun groep. De apen denken dat hij mens is geworden. Er
ontstaat een tweedeling als de ene helft van de apen hun staart willen
afsnijden om menselijk er uit te gaan zien en de andere helft, de vrouwtjes
willen dit niet omdat zij vinden dat je van binnen mens moet worden en niet
vanaf het uiterlijk. Toch halen ze de vrouwtjes over en zo snijdt de ene groep
hun staarten af. Zij vergaan echter van de pijn en sterven. Na dit bloedbad
ontwaakt de ik-persoon uit een diepe slaap en realiseert zich dat het maar een
droom was. Ook zijn vrouw, dienstmeisje, paard en hond leven nog.

Een ander kenmerk van de verlichting is dat er veel werd
gekeken naar hoe je een beschaafd mens kon worden. Schasz maakte dit duidelijk
door de apen als voorbeeld te gebruiken die mens wilden worden. Zijn vraagstuk
lag bij de kenmerken van een mens: het uiterlijk of het innerlijk. Dit werd
beantwoord door de schrijver met een bloedbad. De keuze van de apen door het
uiterlijk te veranderen eindigde in een bloedbad. Het innerlijk was dus
belangrijk om een beschaafd mens te worden.
Men kan dus concluderen dat de schrijver een statement wilde
maken door de samenleving te verbeteren door rationele keuzes te maken in
plaats van ondoordachte keuzes waarvan men niet over de gevolgen nadacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten